voor die analytics dien je normaal niks meer te doen, de code staat al op z´n plaats.
Je zou wel naast je eigen account nu ook toegang moeten hebben tot de vilt.net account, waaronder voor jou enkel grotext.blogspot.com ressorteert.
Misschien komt dat pas later door, als je ´s uit- en weer inlogt.
hihihi zo schuddebol ik nu al bijna in slaap, het laatste gedicht was een dure verovering in uren slaap geteld, om van het achterstallige werk maar te zwijgen. de eer & het genoegen is overigens geheel de mijne maar nu moeten we ophouden met het schouder opgeklop want straks oogt dat genant in de obscure annalen.
de gewilde obscuriteit, het half-verzwegen & in de beslotenheid van de kleine kring gebaarde letterkundig ´hoge´ werk, dat is zo´n in-droeve carnavaleske beweging die Maurice Scève initiëerde in het Fransche gekletter met zijn Dèlie, Pascal Quignard heeft daar een boekje over, dat is een kerntekst voor mij, waarvan ik nog stukjes ongelezen laat, per express, omdat het zo goed is. In het frans alleen helaas.
Ik haal het aan om die twee woorden bij elkaar te krijgen, carnaval en onze extravaganzes, daartussenin zit een fascinatie voor de dood geprangd, de ontzielde materie die als een aporie de betekenissen uiteenrijt, een kloppende wonde in het dagelijkse discours blootlegt waaruit de levenssappen op zinsverbijsterende wijze in het zichtbare gulpen.
ik wil die woorden bij elkaar, uiteraard, om ons Chlebnikov gebeuren binnen handbereik te houden, het deeltje waarbij mijn ontbindende ikje bij de kunstdruiven geplet wordt in een avontuurlijke bootleg stokerij, een picareske zwerftocht waar er sprake is van een hernieuwd zoeken naar een creatieve opbouw vanaf een kritieke grond, vanuit de existetiële angsten die ook de directe gloed vermogen te verwekken, en middenin de zich ontblotende ziel,in het geval van Chlebnikov een poetisch hoog-begaafde sterk naar het schizoïde neigende auto-destructieve sjamaan die al stervend de grootst denkbare energiën vrijlaat, waarmee hij de taal zelf verbrijzelt om er een meer verfijnd zend- en ontvangstapparaat van te maken.
Maar die structuralistische communicatiemodellen deugen niet, de rest van het structuralisme des te meer, maar die zend & ontvangst-metaforen zijn veel te statisch en te objectgericht. Taal brandt.
Je zou wel naast je eigen account nu ook toegang moeten hebben tot de vilt.net account, waaronder voor jou enkel grotext.blogspot.com ressorteert.
Misschien komt dat pas later door, als je ´s uit- en weer inlogt.
hihihi zo schuddebol ik nu al bijna in slaap, het laatste gedicht was een dure verovering in uren slaap geteld, om van het achterstallige werk maar te zwijgen. de eer & het genoegen is overigens geheel de mijne maar nu moeten we ophouden met het schouder opgeklop want straks oogt dat genant in de obscure annalen.
de gewilde obscuriteit, het half-verzwegen & in de beslotenheid van de kleine kring gebaarde letterkundig ´hoge´ werk, dat is zo´n in-droeve carnavaleske beweging die Maurice Scève initiëerde in het Fransche gekletter met zijn Dèlie, Pascal Quignard heeft daar een boekje over, dat is een kerntekst voor mij, waarvan ik nog stukjes ongelezen laat, per express, omdat het zo goed is. In het frans alleen helaas.
Ik haal het aan om die twee woorden bij elkaar te krijgen, carnaval en onze extravaganzes, daartussenin zit een fascinatie voor de dood geprangd, de ontzielde materie die als een aporie de betekenissen uiteenrijt, een kloppende wonde in het dagelijkse discours blootlegt waaruit de levenssappen op zinsverbijsterende wijze in het zichtbare gulpen.
ik wil die woorden bij elkaar, uiteraard, om ons Chlebnikov gebeuren binnen handbereik te houden, het deeltje waarbij mijn ontbindende ikje bij de kunstdruiven geplet wordt in een avontuurlijke bootleg stokerij, een picareske zwerftocht waar er sprake is van een hernieuwd zoeken naar een creatieve opbouw vanaf een kritieke grond, vanuit de existetiële angsten die ook de directe gloed vermogen te verwekken, en middenin de zich ontblotende ziel,in het geval van Chlebnikov een poetisch hoog-begaafde sterk naar het schizoïde neigende auto-destructieve sjamaan die al stervend de grootst denkbare energiën vrijlaat, waarmee hij de taal zelf verbrijzelt om er een meer verfijnd zend- en ontvangstapparaat van te maken.
Maar die structuralistische communicatiemodellen deugen niet, de rest van het structuralisme des te meer, maar die zend & ontvangst-metaforen zijn veel te statisch en te objectgericht. Taal brandt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten