Zo schoon zag ik Ada niet eerder, mooi
symmetrisch het midden houdend tussen een
dubbelgeklapte Rorschachtest, een
Mandelbrot-fractal en een toekomstvisioen,
waarvan vooral de groteske spanwijdte me
imponeert, hoewel die zo tóch in de natuur
voorkomt. Adababe haar vleugelslag heeft de lucht
in onze spelonk weer wat verplaatst. Fijn!
Groet,
Rutger
