Re: Griep

Zonder jou had ik die regels als misprijzing opgevat van menselijk gestuntel (en hoe goed ken je dan Lucebert, na al die jaren). Maar ze zouden als motto en mantra boven onze grot kunnen staan, niet? Want het is allicht beter dan de formule van het wereldraadsel op een t-shirt, of een andere toverspreuk van wie het antwoord (en daarmee de dood in de pot) meent te hebben gevonden.
Ik leer het wel, Dirk...



At 15:45 15-4-2008, you wrote:

gedachten worden gedaan rondom de dingen
deels duidelijk deels aangeduid
maar geen zal er daadwerkelijk winnen

Heerlijk & groots, die middaghitte
het was dan ook bijzonder heet midden 1962, mijn moeder zegt dat toch altijd :-]

----- Original Message ----
From: Rutger H. Cornets de Groot <rutger@cornetsdegroot.com>
To: Dirk Vekemans <dirkvekemans@yahoo.com>
Sent: Tuesday, April 15, 2008 3:20:30 PM
Subject: Re: Griep

Dirk,

Gebruik van Google is zo te zien niet zonder heuristisch voordeel: ignotum per ignotus: het duistere verklaren door het nog duisterdere - een beetje liefde voor die muze in haar afgescheurde kleed! Een fraai vers, van Vermeylen, bedoel ik.

De middaghitte is van Lucebert, rond 1962 gepubliceerd in.... Merlyn. Zie hier op p. 56: http://www.dbnl.org/tekst/_mer005196201_01/_mer005196201_01_0012.htm

gij zult rondtasten in de middaghitte
 
de slaper door een sloopwerktuig ontworpen
eens genummerd als kind is door willekeur omringd
hij gaat tenslotte op zijn tenen staan zijn ogen
zullen eenzaam opklimmen naar een schitterend lichaam in de lucht
dit is mijn geluk dit is mijn ellende
 
deze dag zal zijn als alle dagen
gedachten worden gedaan rondom de dingen
deels duidelijk deels aangeduid
maar geen zal er daadwerkelijk winnen
 
slechts even door handoplegging
zal zich losmaken het pakijs van het verdriet
te zijn gebonden een last logge onderdelen
een loopmachine smekend om respijt
om rust in de rage
de dwingende bronnendorst
 
bah hoe slaat in de goedgesmeerde steden
keer op keer de bliksem in
juist daar waar ik drinken wil


Rutger


At 15:00 15-4-2008, you wrote:

Rutger,

'k wou weten waar die middaghitte was, opdat ik ook zou kunnen tasten, want het hagelt hier maar
met aprilse grilligheid. Ik kwam hier op uit, August Vermeylen:

MISANTHROPIE

Menschen zijn lelijk, met hun lijf mismaakt
Door 't zwoegen, 't droevig kleed en eeuw'ge ziekten
Hun geest is laf, of zij voor 't leven schrikten
't Onloofbare, dat rond uw schijn-zijn waakt

Verkracht smartvleesch, dat nooit de banden braak
Waarin u wevers van den dood verstrikten
Uit duistren nacht! Vleeschoogen die uw blik ten
Hemel nooit hieft, en maar wat stoflijks raakt

Uw beendren zijn verkankerd door de zonde
'k Zou, als 'k uw bleeke mom afscheuren konde
'n Beestmuil zien grijnzen. Dóód zijt gij; gesmoord

Dóód is uw vlam.  Rondtastend draait ge, als beesten
Verplet ge elkaar, te zoeken naar één Woord
Dat lang vergeten is uit menschengeesten.


die blik ten! bij die vleesogen! o hemelse stoflijkheid!

Er zit een Muze diep geborgen in de Geugleklieren, ze stipt ons resultaten aan waarin zijzelf heur afgescheurde kleed in repen droog laat zwieren, zodat wij wanhopig tastend naar haar zoeke lijf met museaal gebazel alle tijd om niet verliezen.

dirk



 

between 0000-00-00 and 9999-99-99